ابتدا باید گفت که تارکان نماز از حیث کمیت ترک، عبارتند از:
الف) کسانی که به طور مطلق تارک نماز هستند.
ب) گروهی، بعضی اوقات می خوانند و گاهی نمی خوانند.
بعضی نماز می خوانند، اما واجبی از واجبات نماز را ترک می گویند. مانند قرائت یا اذکار واجب نماز و یا اینکه در مکان غصبی نماز می خوانند.
ترک نماز از روی عمد، موجب کفر است، کفر عبارت است نپذیرفتن و انکار چیزی که عقل و فطرت آدمیان، آن را حق می داند که نتیجه چنین افکاری، ترک ضروریات دین است، از جمله نماز.